De foto spreekt voor zich

Jarig

Het caféetje waar ik, en vele Kuurnenaren met mij, mijn kindertijd wegspoelde en de puber in mij volwassen werd, bestaat 35 jaar. Ondertussen werd ons geliefde stekje in de Kouterstraat 3 vakkundig en grondig gesloopt door de plaatselijke fruitmagnaat. Negen jaar geleden werd er dan maar uitgeweken naar de Leiestraat 1. Op Can'Art werd de jarige uitgebreid in de bloemen gezet. Lang leve 't Molentje, en tot binnen 5, 10, 15, ... 100 jaar voor de volgende revues en andere feesten!

Can'Art

Can'Art 2009 is voorbij. Voorwaar een goede editie. Vooral de vrijdag enorm genoten van de sfeer. Eén van mijn favoriete Kortrijkse bands, Hitch, was ook paraat. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om voor 't eerst een optreden te fotograferen. Ondanks het weinige licht presteerde mijn 50mm perfect. De liefde is nog lang niet over ;-)

Macro

Een paar weken terug kocht ik een tweedehands Sigma 105mm F2.8 Macro. Maar het ontbrak me aan tijd om dit prachtig stukje glas uit te testen. Tot het lange weekend van onze Nationale Feestdag. Profiterend van de vier dagen verlof tufte ik met vriendin Sofie richting de Champagnestreek. Nadat we eerst ietwat ontgoocheld uit het park Les Faux nabij Verzy afdropen, sloegen we een beetje verder een klein wegje nabij een bosje in. Bijna recht voor mij zat een Citroenvlinder. Meteen kon ik mijn nieuw speelgoed uittesten. Deze foto was de eerste die ik nam.

Op 't gevaar af

In IJsland zijn er niet zo heel veel vogelsoorten. Maar van de soorten die er zitten, zijn er vaak grote aantallen. Eén van de meest voorkomende vogels is de Noordse Stern. Een kleine jager, die niet terugdeinst mensen aan te vallen als ze te dicht bij hun nesten komen. Op het eiland Grimsey loopt het pad recht door hun broedgebied. Aangezien het net op het punt is waar de Noordpoolcircel loopt (het enige punt in IJsland), en er net dáár een monument staat om ons daar aan te herinneren, stikt het er ook van de toeristen.

Resultaat is een grappig gezicht van toeristen die, al dan niet voorzien van paraplu's of (rug)zakken op het hoofd, naar dat monument lopen. Het positieve is dat je als fotograaf kan profiteren van de sternen die vlak boven jou blijven hangen, voor ze een (schijn)aanval inzetten. Bij het fotograferen werd ik enkele keren gepikt, maar het resultaat mag er zijn, me dunkt.

Heaven for photography

Net terug van een aantal reizen, waarvan ééntje naar het fantastische Ijsland. Gewoon een paradijs om te fotograferen. Prachtige landschappen, maar bovenal veel én mooi licht. Het wordt er in juni nooit donker. Vooral in het noorden. De zonsondergang begint er rond 10-11u en duurt tot 2-3u, waarna de zon al meteen terug begint aan haar opgang. Onderstaande foto is genomen in het haventje van Dalvik, rond 2u.

Wel of geen photoshop

Ik gebruik amper Photoshop. Niet omdat principieel tegen ben, wel omdat ik vind dat ik eerst de basis van de fotografie moet leren en dan pas aan het tweede luik, de nabewerking, wil beginnen. Het enige wat ik voorlopig doe is heel af en toe mijn witbalans corrigeren, en sommige foto's zwart-wit maken. Onderstaande foto is dus geen bewerking, maar gewoon de reflectie van een paar bomen in de Leie. Om de verwarring wat groter te maken heb ik mijn foto wel ondersteboven gezet...

sneeuw

De winter zit er bijna op. Eindelijk nog eens een beetje een deftige winter, met sneeuw en vriestemperaturen. Enkele weken geleden was ik met vrienden op weekend in Stavelot. Terwijl er daar nog amper een beetje sneeuw te vinden was, lag het 10km verder en 200m hoger nog 15cm dik. Een sneeuwgevecht was dan ook het logische gevolg...

Zinloos

Hoewel ik al enkele jaren afgestudeerd ben als historicus, ben ik nu pas echt aan het groeien in mijn 'vak'. Altijd al een laatbloeier geweest, vandaar. De laatste tijd lees ik steeds meer over 'Den Grooten Oorlog', vier jaar lang bloedig uitgevochten in mijn achtertuin. Deze foto is er eentje genomen in Langemark, waar 3000 naïeve studenten vol nationalistische gevoelens blindelings de dood ingejaagd werden...

lange nachten, korte dagen

Vroeger was ik absoluut geen fan van de herfst en de winter. Nat, koud, lang donker, ... nee echt mijn ding niet. Maar toen begon ik te fotograferen, en anders naar de dingen te kijken. De herfst werd een hoogdag van mooie kleuren, in de winter moet je niet schandalig vroeg opstaan om een zonsopgang te kunnen fotograferen, en bovendien is er vaak heel mooi licht. De laatste weken moesten we er de koude bijnemen, maar t was telkens de moeite. Onderstaande foto nam ik in Cap Griz-Nez, bij vriestemperaturen en prachtig licht, net na zonsondergang. Ik denk dat het de moeite is...

Gelukkig nieuwjaar

Aan alle een gelukkig nieuwjaar!!